26 Aralık 2014 Cuma

Yeni yılı bekliyorum

Evet bir yılı daha geride bırakıp, yeni bir yıla girmeye bir kaç gün kaldı.

Her yeni yıl, yeni başlangıçlar, yeni umutlar demektir.

Nerede yaşam varsa, orada umut da vardır.

Umut ediyorum ve diyorum ki yeni gelen yıl evlerimizde huzur ve bereketi, bedenlerimizde sağlığı, yüreklerimizde sevgiyi eksik etmesin.

Gönlünüze göre bir hafta sonu geçirmenizi diliyorum.






11 Aralık 2014 Perşembe

Arkamda bıraktıklarım....

Bugün kışlık eve geçmek için toparlanmaya başladık, toparlanmak da ne demek gören evden taşınıyorlar sanacak. Senenin 8 ayı yazlık evde yaşayınca ne gidecek ne kalacak derken araba tıka basa dolmuş oluyor. Tabi bu arada sinirler tavan yapmış durumda arada bey le ufak ufak atışmalar "Bu araba hep böyle dolumu olacak" gibi sitemleri duymamazlıkdan gelerek toplanmaya devam, aslında benim anlatmak istediğim bu değildi ama nereden buraya geldim anlıyamadım. Her neyse beni asıl üzen başlıkda da belirttiğim gibi arkada bıraktıklarım. Yazlık evlerde her kapını kapanması onların aç kalıp ölüme terk edilmeleri oluyor. Bazı kişilerin yazın bakacağım diye getirilip giderken de sokağa bıraktıkları bu hayvanlara çok üzülürüm. İnsanlar varken varlıklarını fazla hissetmiyorsun herkez gittikden sonra 20 - 30 kedinin sokakda başıboş kalması yarı aç yarı tok yaşamaları.En can alıcı yeride bu hayvanlar ev ortamına alıştıklarından dolayı sokakda yaşamayı çok da bilemiyorlar gibi düşünüyorum, kedi besliyenler bunu daha iyi bilirler afaki konuşmuş da olmuyayım. Aslında yazılacak çoooook şey varda en iyisi ben burada nokta koyup, herkese selam olsun diyeyim.

Doğa her daim sevgisini bize sunduğu gibi biz de doğada bulunan canlı cansız her şeye sahip cıkıp seveip koruyalım derim.

 

1 Aralık 2014 Pazartesi

Ağaçtan topla sepete, yolla memlekete.

Tam da yukarıda belirttiğim gibi bahçemdeki ağaçlardan topladığımız meyveleri alıp biraz ziyaret biraz kargo hizmeti sunmak üzere İstanbul'a gittik. (Bu arada kargo fiatları da el yakıyor) Oğlum ve gelinimle görüşüp bir kaç gün sonra Çorlu'ya geçip kardeşimi de ziyaret edip eve dönelim derken Sonbaharın son gününde İğneada turu yapmaya karar verdik. (İğneada, Kırklareli ili Demirköy ilçesine bağlı bir sahil kasabası) Yağmurlu ve sisli bir gün eşliğinde ada'yı gezerken yağmur nedeniyle sık sık küçük kafelere girdik her kafede soba üstü çay, sımsıcacık sohbet derken ada'ya veda etme zamanı gelmişti. İğneadayı birkaçyıl önce İlkbaharın çoşkusuyla gezmiştim şimdi de Sonbaharın songününün verdiği hüzünle gezdim. Sis ve yagmur nedeniyle fazla fotoğraf çekemedim ama bir kaç fikir verebilirim, ada'nın leziz balıklarını yemeden ve manda yoğurdu almadan,kırmızı et sevenlerin de kasaba uğramadan dönmeyin derim.

Sevgi ve huzur dolu bir hafta geçirmeniz dileğiyle.

Bu sevimli dosta da kargo hizmeti vermeyi borç bildik:)