Sevgili blog arkadaşım Handan'ın aylar önce hediye ettiği Richard Bach'ın "Bir" romanını büyük bir hazla okudum. Çok da beğendim.
Bu kitap çok uzun yollar kat ederek Kanada'da elime ulaştı. (Ee ne var bunda kitap Handan'ınsa dolaşması doğal değil mi?) dediğinizi duyar gibi oldum.
Kitap elime ulaştığında hemen okumak istememe rağmen son anda vazgeçip beklemeye aldım.
Meksika'ya gitme planımız vardı gerçekleşirse orada okurum diye düşünmüştüm. (Biraz daha gezisin) Düşündüğüm gibi de oldu.
Romanın bende bıraktığı izlenim ise;
Richard Bach çok sevdiği karısı Leslie ile çıktıkları yolculukta, hayal gücü ve korkunun eşlik ettiği yaşanmışlıkları anlatılıyor. Ve birde ölümle ölümsüzlük arasında geçişler yaparak yaşama bir başka pencereden bakmayı anlatıyor.
8 Bölüm 103 ncü sayfa:
Sonunda Leslie konuştu.Sesinde hüzün vardı. "Eğer o gücün korkudan geldiğini sanıyorsan, korku üstüne iş görenlerin arasına hapsedersin kendini," dedi. "Zeki insanlar değildir öyleleri. Senin kafana sahip biri için ne budalaca bir seçim! Keşke o zekanı kullanacak başka bir..."
"KADIN! " diye kükredi imparator. "Kes sesini!"
Leslie alçak sesle, "Korkuya saygısı olanlar korkuyor senden," dedi. "Sevgiye saygısı olanlar da sevebilirdi seni."
Ve birde ölümle ölümsüzlük arasında geçişler yaparak hayata bir başka pencereden bakmayı anlatıyor.
Beni bu güzel kitapla buluşturan Sevgili Handan sana tekrar çok teşekkür ediyorum.
Arzu edip okumak isteyenlere iyi okumalar diliyorum.
Handan'cığım ellerinden zor kurtardım kitabı :))
Ama hediye edilen bir başkasına hediye edilmez ki kuzum:)))))