Sizlere bugün bahçemde bulunan üç zeytin ağacımla gülümsemek istedim:)
Zeytin ağacı, biliyorum ki çoğumuza; barışı, bilgeliği, dostluğu anlatır.
Bir zeytin şehrinde yaşadığım için de, bahçemde zeytin ağaçı bulunduğu için de çok şanslı hissederim hep kendimi.
Zeytin ağacıyla bir başka şehirde karşılaştığımda bir dostumla bir arkadaşımla karşılaşmış gibi bir hisse kapılırım.
Biraz sevgi biraz hoş görü bekledi. Kuruyacak diye çok üzüldük ama yeni sürgünleriyle bizi sevindirdi.
Bahçede ağaçlarım evde de eşimin resmettiği bu tablo duvarımı süslüyor. Zeytin hasatı sırasında yapılan çalışmaları anlatıyor.
Her koşulda ayakta kalmayı başarıp 300 yıl yaşayan Kadim Anadolunun zeytin ağaçlarının var olduğunu blimek......
Her bir ağaca baktıkça nasıl bir yaşam mücadelesi verip ayakta kalmalarını anlamak........
Böyle bir ölümsüzlüğe sevgi ve aşkla yaklaşmak.
Gazeteden okuduğum bir zeytin dalı hikayesiyle sizlere şimdilik hoşçakalın diyorum.
Antik Çağ'da yaşamış İyonyalı ozan Homeros, bir gün zeytin ağacının gölgesinde uykuya dalar. Rüyasında ağaca sorar,"Senin sahibin kim?"diye. Zeytin ağacı, dallarını eğip Homeros'un kulağına fısıldar: "Herkese aitim ve kimseye ait değilim. Siz gelmeden önce buradayım, siz gittikten sonra da burada olacağım."
